Yüzdokuz yıllık tarih; Eğirdir Garı

6 Mart 1930 tarihinde trenle Eğirdir’i ziyaret eden Mustafa Kemal Atatürk, demiryolu üzerinde treni durdurarak gördüğü güzellik karşısında adeta büyülenmiş  “Ne muhteşem manzara” sözleriyle hayranlığını dile getirmişti.

1907 yılında İngilizler tarafından İzmir-Aydın demiryolunun son istasyonu olan Eğirdir istasyonu Gölü’ne bakmaktadır, adını Eğirdir ilçesinden almıştır. Devlet Demir Yolları istasyonu ana hizmet binası, ambar, lojman, su deposu, tuvalet ve bakım atölyesi gibi yapılarını kapsayan kompleks biçiminde inşa edilmiştir. Ana hizmet binası dikdörtgen planlıdır. İngilizlerin yaptığı batı mimarisi tarzındaki Devlet Demir Yolları yapıları tip proje olarak tüm ülke çapında inşa edilmişlerdir.

Yapı son dönem Osmanlı mimarisini yansıtması açısından önem taşımaktadır. İzmir’den 470 km uzakta olan bu istasyonun rakımı (denizden yüksekliği) 953 metredir. Eğirdir İstasyonu’nun 6 km yakınında demiryol güzergahı 145 m daha yüksekten geçer ve bu sebeple trenlerimiz binde 28 azami sert meyilli bir yol üzerinden kıvrıla kıvrıla  İstasyona inerdi.

İzmir-Aydın demiryolunun son istasyonu olan Eğirdir İstasyonu adını istasyona 3 km uzakta bulunan Eğirdir ilçesinden almıştır. İzmir’den 470.371 km uzakta olan bu istasyonun rakımı (denizden yüksekliği) 953,04 metredir. Eğirdir İstasyonu’nun 6 km yakınında demiryol güzergahı 145 m daha yüksekten geçer ve bu sebeple trenlerimiz binde 28 azami sert meyilli bir yol üzerinden kıvrıla kıvrıla  İstasyona inerdi.

Türkiye’ nin en eski tren garlarından biri olan bu tarihi mirasın yok olmaya yüz tutması Eğirdir halkını üzüyor. Göller Bölgesi’nin ulaşımdaki kalbi konumundaki tren garını İngilizler yapmış, 1919 yılında “Aydın Hattı köşk-Eğirdir İşletme müdürlüğü” adıyla işletmeye açılmıştı. Kurtuluş Savaşı sırasında ve sonrasında unutulmaz görevler ve hizmetler üstlenen “Tarihi Gar” 2014 yılında Özelleştirme İdaresi Başkanlığı’nca satışa çıkartılmış, yapılan iki ihaleden de sonuç alınamayınca kaderine terk edilmişti. Günümüzde ‘hayalet gar’a dönüşen yapı, bozulmuş rayları, eski lokomotif, harabeye dönüşmüş hizmet binalarında anılarıyla baş başa, sessiz ve hüzünlü bir şekilde adeta sonunu bekliyor.